IR presenteert wederom een Bianchi van superverzamelaar Piet Beerens. Dit keer gaat het verrassend genoeg niet om een stalen, maar aluminium exemplaar. De Collectie Beerens op deze site komt daarmee op 64 (!) racefietsen van Italiaanse makelij.

“In eerste instantie verzamel ik alleen stalen Italiaanse racefietsen. Maar deze keer heb ik echter besloten – puur uitgaande van de coureur Marco Pantani – om een superlicht 1240 gram aluminium frame in mijn verzameling op te nemen. Gezien de mooie dingen die hij ons in een toch korte periode heeft laten zien heeft Pantani toch een plaatsje verdiend in het rijtje van de grote Italiaanse Bianchi-kampioenen, Coppi, Gimondi en Argentin. Het doet mij goed als ik zie hoe de Italianen nog steeds met hem weglopen.

Het frame van deze Bianchi Mega Pro XL replica team Marco Pantani uit 1999/2000 was in die tijd superlicht en daardoor ook erg kwetsbaar. Beslist niet voor iedereen geschikt. Veel zijn er ook niet heel gebleven. Dit frame komt van eerste eigenaar die amper 67 kg op de weegschaal brengt. Bij Bianchi was men hier ook al achtergekomen. Ze hebben het frame maar één seizoen gebruikt. Hierna volgde het slooping tijdperk, compact dus stabieler.

De afmontage natuurlijk made in Italy, Campagnolo Record 2000. In dat jaar kwam Campagnolo voor het eerst met een gedeeltelijk uit carbon bestaande 10 speed achterderrailleur. De 2000 afmontage is niet helemaal gelukt. Voor de wielset heb ik gekozen voor een stel 28/32 overjarige Campagnolo Atlanta 1996 velgen, met een 28 gaats vooras van good old Nuovo Record, een Record voorderailleur met zwart blokje heb ik vervangen door zijn evenbeeld uit de Daytona-groep. Omdat het carbon in opkomst was heb ik net zoals de eerste eigenaar, gekozen voor een carbon zadel en stuurpen en om het plaatje Italiaans te houden rode bandjes.”

Meer informatie

• Meer Bianchi’s van IR lezers
• Bianchi rubriek op IR
• Bianchi website
• Bianchi facebookpagina
• Meer Italianen van Piet Beerens
• Jouw Italiaan ook op IR? Lees hier hoe!

Het bericht De Bianchi van Piet verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

IR-lezer Ferry van Rijn biedt een Gios A90 Ultralite aan in de rubriek Tweedehands op deze site. De vraagprijs is 750 euro.

“Mooie en goed onderhouden Gios A90 Ultralite, bouwjaar 2003/2004.  Ik ben 1e eigenaar en er altijd erg zuinig op geweest, het frame zit nog strak in de originele blauwe Gios lak.  Hij is altijd goed onderhouden, er zit net een nieuwe Schwalbe One HT achterband op (150 km oud). Kan eventueel nog een nieuwe Schwalbe Tube meeleveren als vervanger van de voorband”.

Specs:

• Merk / type: Gios A90 Ultralite
• Maat van het frame: 53cm C-T (53cm bovenbuis lengte C-C, zithoek 74gr)
• Framemateriaal: Dedaccai 7003 alu
• Groep Shimano 105 groep, met Dura Ace downtube shifters, en Cane Creek remhendels
• Overige afmontage: 38mm hoge carbon Tubular wielen, gewicht set +/- 1150gram
• Vraagprijs: 750,- euro

Interesse?

Neem contact op met de verkoper: Ferry van Rijn,  via f.vanrijn@home.nl

Jouw tweedehands Italiaan ook via IR verkopen? Dat kan!

Het bericht Te Koop: Gios | maat 53 verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

En ineens; daar waren ze weer, de crossers. Het kampioenschap van Europa, maar zeg maar, een ouderwetse Nederland – België. Stralend weer, geen zuchtje wind, een vrolijk zonnetje. Niks geen dikke jassen, bontmutsen, snert en warme worst. Maar laten we eerlijk zijn; mocht het zo gaan zijn dat sneeuw en ijs in de wintertijd afwezig zullen zijn, ik treur daar geen moment om. 

Het neemt overigens wel een stukje charme van de cross weg. Al was ik toch al niet zo van de cross – uurtje door de modder, fietsje wisselen, trapje op, hup over de balkjes, het is meer circus – het zag er zondagmiddag wel gezellig uit in het Bretonse Pontchateau, bij Raymond Poulidor en Bernard Hinault om de hoek. Opa Poulidor kwam om te zien of Poeleke (“Het leek wel een wegrit”) kon winnen, maar nee hoor, een slimme Belg, Toon Aerts, eentje uit de tweede lijn, ging er met de vetste medaille vandoor. De rest keek er naar maar veel te lang en toen was de vogel gevlogen in het lentezonnetje.

Bij de dames Nederlands succes. Thalita de Jong won zoals ze wilde met een tijdritje, de Belgische favoriete Sanne Cant zag alleen haar achterkant en Lucinda Brand werd knap tweede. Ook bij de beloften mannen een beetje vaderlands succes; Joris Nieuwenhuis en Sieben Wouter werden twee en drie. Dat belooft weer wat.

Was het leuk? Zoals ik al zei; het zag er leuk uit. Veel publiek, een attractief parcours, veel oranje. En wellicht wordt het wel het weekend-uitje van de winter, maar dan zonder erwtensoep. In België zijn en blijven ze er helemaal dol op. Het gaat maar door, letterlijk; weer of geen weer.

Dan nog even dit: het fietsen in de hete zandbak; oftewel het WK in Qatar. Ach achteraf viel ook dat wel mee, de profs maakten er een behoorlijk spektakel van en als je even had zitten slapen was je wel mooi gezien. Een veertigtal slimmerikken met van ons Terpstra en Leezer en de op twee na volledige Belgische delegatie mieptje er van tussen en de rest kon naar het zwembad. Gooit de Italiaan de deur dicht dan wint Sagan niet; nu kon hij al zijn krachten aanwenden – en dat zijn er nog al wat – en pakte hij de tweede gouden plak. Cavendish lachte als een boer met een fout kunstgebit, Boonen mompelde wat voor zich uit maar was intussen op zijn laatste WK natuurlijk superblij met de derde stek en kan komend seizoen nog wat knaakjes bijschrijven. De Belgische commentatoren over de zeg van Peterke: “Ja hij wint, hij wint met een volle velo!” Volgende maand de terugblik. Ciao.

Het bericht Zonnecross verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

Deze dame showde tijdens de Giro d’Italia van 2016 de rode trui. Reden genoeg om voor miss november door te mogen gaan op IR.

Miss van de maand gemist?

Geen nood: je vindt ze allemaal in de rubriek Belle Donne op IR.

Nóg meer missen? Lees Bici & Donne!

Op Bici & Donne, het Flipboard e-magazine van IR over dames en hun Italiaanse racefietsen, kun je je gratis abonneren. Je kunt het – net als IR Magazine (ook gratis) – bekijken op al je mobiele apparaten of in je webbrowser.

Het bericht Miss november 2016 verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

Tja, wat moet je daar nu mee met dat tweede ‘onthullende’ boek van de heer Dekker. Alle vingers wijzen naar zijn spaarpot. Hij heeft een duur huis in Lommel te koop staan, hij moest enkele mensen nog afbetalen – veel geld – en welke inkomsten heeft hij verder dan nog? “Ik mis het wielrennen”, mompelt hij nog wel, maar daar blijft het bij. En als je tegenwoordig wil scoren als sportman; Van der Gijp, Johnny Rep, Kieft, Van der Meijde en nu dus Thomas, dan moet je wel een dikke pil over je o zo interessante leven uitbrengen dan gaat de kassa wel weer rinkelen.

In het geval Dekker gaat dat zeker zo gaan. Daar is hij – en schrijver Thijs Zonneveld – wel goochem in. En een boek met alleen maar uitslagen en hoe goed hij wel niet was gaat ‘t ook niet doen. Nee, een paar smeuige details van de jongens onder elkaar, waarin hij Boogerd en De Jongh meesleept – allemaal gezellig masturberen in een handdoekje voor de pornofilm net voor de start van de Tour – alsmede het vrolijke optreden in club Yab Yum – 3500 euro lichter maar wel de hele nacht je weet wel samen met Boogerd, dat levert wel kijkers/kopers op. Bovendien verscheen Thomas Dollar in alle TV-programma’s, dus… succes gegarandeerd.

Wat vinden de tegenstanders, onder wie ik? Nou die vinden het maar helemaal niks dat een pseudo-topcoureur zo uit de school klapt. Boogerd en De Jongh zeer boos, Hanegraaf stapt naar de rechter, al zal het daar niet gemakkelijk gaan, nietus tegen wellus. En ik vind dat je zulke zaken niet door vertelt. Je hebt iets onder elkaar geflikt – of dat nou doping is of Oosteuropese dames – maar dat hou je onder de hoed. En zeker niet in de vorm van een boek!

Ach, vroeger was alles anders en laten we maar zeggen, discreter, nee niet beter! Tegenwoordig als een uitgever belt en de sportman de worst voorhoudt, dan hapt hij wel. Maar ook al maken ik en een heleboel anderen zich er druk over, de tweede druk komt er al aan en Thomas lacht in z’n vuistje. Heel spijtig dat ook hier de macht van het geld regeert en niet het fatsoen.

Ook Leontien van Moorsel, die beide renners van zeer nabij gekend heeft, is woest. Op de Belgische TV haalde ze fel uit naar Dekker. “Dit doe je niet. Dit doe je gewoon niet. Hij mag best zaken van zich afschrijven, maar doe dat dan zonder namen te vermelden. Het waren dikke vrienden altijd. Maar dit is matennaaierij. Ik ben woest en dat wil ik niet!”
Dus mijn advies: niet kopen joh!

Dan even terugkijken natuurlijk ook. Leukste renner van 2016, uiteraard Peter Sagan. Knallende uitslagen, altijd in voor een joke, de vrolijke grijns, de wheelie, het grappige Engels, Peter moet blijven en staat ruim op één. Leukste profwedstrijd; de Strade Bianche. De slimme en sterke Fabian wint voor de derde maal deze speciale koers met de finish op het legendarische Campo in Siena. Bijna ging Brambilla – nu derde – er mee aan de haal, Stybar twee. Leukste profwedsrijd in eigen land; de 60e profkoers van Zevenbergen, een tijdrit, een afvalwedstrijd en een criterium. Een prima zonnetje, heel, heel veel publiek want gratis. Je loopt zo door het cafe naar de andere kant van het parcours, uitstekende biertjes en Jasper Stuyven die wint voor Thomas de Gendt en Stef Clement. Kees en ik helemaal in de wielerwolken.

Dan de leukste Rondemiss. Dat was natuurlijk met lengte (!) de dame die in de Giro de rode trui uitdeelde met heur donkere haar en iets te korte rokje. De leukste dameswielrenster? Dat was dan weer Adrie Vissers in het interview met Dionne de Graaf in Doha over Johan Lammerts. Wat een schatje! En dat terwijl er zich bij de dames een klein drama afspeelde! Leukste aanstormend talent; ja allicht onze eigenste Brabants worstenbroodje Sam Oomen. Wint een grote koers, rijdt zich op TV in de kijker, kan klimmen en maakt publiciteit. Op Cycling.be vertelt hij recent dat hij grote plannen heeft in enkele klassiekers, zoals L-B-L, waar hij er pas op de St.Nicolas af moest en Lombardije. We gaan het zien.

Fietsende feestdagen en een goed roulerend 2017!

Het bericht Thomas Dollar verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

We hadden op IR in mei 2012 ook al een miss in dit Campa-truitje. Die was alleen niet blond. Deze miss december 2016 is dat wel. Enjoy!

Miss van de maand gemist?

Geen nood: je vindt ze allemaal in de rubriek Belle Donne op IR.

Nóg meer missen? Lees Bici & Donne!

Op Bici & Donne, het Flipboard e-magazine van IR over dames en hun Italiaanse racefietsen, kun je je gratis abonneren. Je kunt het – net als IR Magazine (ook gratis) – bekijken op al je mobiele apparaten of in je webbrowser.

Het bericht Miss december 2016 verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

IR presenteert de Pinarello van Chris Prenen. Het gaat om een gerestaureerde Treviso met Campagnolo Athena groep. De Bianchi van zijn dochter zetten we er ook meteen even bij.

“Naast mijn Somec met C-Record die al in de lijst staat, heb ik inmiddels nog een Italiaan toegevoegd aan de collectie. Het is een Pinarello Treviso uit 1989. Ik kocht het frame in 2013 via Marktplaats voor een zacht prijsje. De transfers waren er grotendeels af, zoals zo vaak bij Pinarello’s uit die tijd, de lak was slecht en de rechter achterpad was na een breuk gelast. Op zich was dat best netjes gedaan en het frame was verder recht.

Ik heb het frame eind 2014 via Erik Boelen (beter bekend als Stalen Ros) laten spuiten. Dat moest natuurlijk in de juiste kleur rood en niet in het blauw dat er nu op zat. Waarom? Toen ik 16 was en een hard voor een nieuwe fiets aan het sparen was, hing er bij Bes Sport in Haarlem een Ferrarirode Pinarello Asolo in de etalage waar ik verliefd op was. Die moest er komen! Of niet?

Ja wel! Oh nee, het werd een frame op maat uit Columbus SLX. Dat zou bij een Pinarello wel erg kostbaar worden helaas. Ik heb daarna jaren op een in Italië bij Pesenti gebouwde Van Tuyl gereden. Een halve Italiaan zeg maar…. Die rode Pinarello is alleen nooit uit mijn hart verdwenen en nu moest het er toch maar van komen. Past mooi bij een midlife crisis toch?

Erik heeft zelf een Pinarello Treviso staan in de juiste kleur rood, dus de juiste kleur was snel gekozen bij de spuiter: Fiat Spider rood (ook toegepast bij Ferrari heb ik begrepen). Ik heb de kop van de vorkkroon ook mee laten spuiten omdat deze aan één kant roest had. Dat is bij latere modellen standaard, dus behoorlijk origineel.

Na het spuiten, stickeren en biezen heb ik het frame opgebouwd met een nieuwe Campagnolo Athena groep uit 1988 die lag te verstoffen in de vitrine bij een lokale fietsenmaker die ermee ophield. De wielen heb ik zelf gespaakt tijdens een wielenbouwcursus in Amsterdam (McBike, Theo van Kampen). De 3ttt gepantografeerde stuurpen heb ik voorzien van nieuw getapte schroefdraad en bout (EBay). Dat is een mooi detail op zo’n schoonheid!”

Specificaties

• Pinarello Treviso, Columbus SL, 58 cm, 1989
• Campagnolo Athena 1988, 6 vits index
• Maillard 6 vits freewheel
• Campagnolo Omega 19 velgen, 36-spaaks
• Vittoria OpenCorsa 23 mm open tubular banden

“En we hebben nóg een Italiaan in de familie: de Bianchi Junior van mijn dochter! Ik heb deze vorig jaar tweedehands gekocht voor haar verjaardag en de Shimano spullen die erop zaten vervangen door 8-speed Campagnolo onderdelen. Er zit verder Miche cranks op en Miche naven met 24 inch Rigida velgen. Ze is apetrots op haar fiets!”

Meer informatie

• Meer Bianchi’s van IR lezers
• Bianchi rubriek op IR
• Bianchi website
• Bianchi facebookpagina
• Jouw Italiaan ook op IR? Lees hier hoe!

Het bericht De Pinarello van Chris verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

IR presenteert de Paganini van Sjoerd Veenstra. Zijn Supercorsa is afgemonteerd met Campagnolo Athena 8 speed groep.

“Dit is mijn Italiaanse Paganini Supercorsa uit begin 90’er jaren. Ik heb mei 2014 het frame gekocht, zonder voorvork. Frame was ‘mishandeld’, scheurtje in achterpad, slechte staat lak, afgekrabde decals etc. Ik viel er echter met name op vanwege de vele in het frame gegraveerde panto’s.

Gedurende een jaar heb ik alle componenten vanuit de gehele wereld bij elkaar gezocht om de fiets opnieuw op te bouwen, het fietsen weer op te pakken. Heb ongeveer 10 jaar wegens rugblessure niet kunnen sporten.

Achterpad laten repareren, achterbrug opnieuw laten verchromen en frame laten spuiten en daarna met veel liefde opnieuw opgebouwd met handgemaakte wielen en handgetekende decals. Voor de vakantie van 2015 was hij klaar, meteen meegenomen naar Luxemburg en Frankrijk. Mijn rug hield zich verassend goed en de fiets was geweldig.”

De Paganini is opgebouwd uit de volgende componenten:

• Columbus SL buizen
• Campagnolo Athena 8 speed Ergo groep
• Campagnolo Athena wielnaven, remmen, balhoofdset, crankset, tandwielen, zadelpen en bottombracket
• Campagnolo Record Pro Fit titanium pedalen
• Campagnolo zadelpenbout en kaderplaatje boutje
• Campagnolo low friction kabelset
• Cinelli XA stuurpen
• Cinelli Nerve stuur
• Selle Italia Flite 1990 titanium zadel
• Rigida SHP6 velgen met DT Swiss Revolution spaken
• KMC 8 speed zilver ketting
• Vittoria Rubino Pro banden

Bijschrift Italiaanse Racefietsen:

Aangezien veel mensen mij lieten weten dat Paganini geen Italiaans maar Belgisch merk is: het gaat wel degelijk om een Italiaanse merk. Het werd in de jaren zestig aangekocht door het Belgische Plum Vainqueur uit Gent, zo als op hun site te lezen valt: www.plum-gent.com/History/Frames/History-Page.htm

De Paganini frames werden echter gebouwd in Italië, door Torpado (en Ciöcc?). Zie ook: http://lopro.blogspot.be/2012/05/paganini-ghent-belgiumitaly.html

De constructie lijkt een beetje op de oudere typen van Concorde die ook door Ciöcc gebouwd werden. Om die reden vind je Concorde ook terug op Italiaanse Racefietsen. Overigens heb ik Plum in Gent een mailtje gestuurd met meer opheldering, maar heb daar tot op heden nog niets op gehoord.

Meer informatie:

• Andere Paganini racefietsen van IR-lezers
• Jouw Italiaan ook op IR? Dat kan!

Het bericht De Paganini van Sjoerd verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

Nou ben ik toch al niet van de cross – tien Belgen tegen tien Nederlanders en de rest doet echt voor spek en bonen mee, nooit een renner van Trinidad en Tobago gezien – maar het afgelopen weekeinde was het voor d’n Ollanders helaas jammerlijk huilen met de pet op, en dat gun ik ze nu ook weer niet! Die Vosje, die Poeltje, hoeveel pech kun je hebben? Vosje had nog kunnen winnen, maar teveel kracht verspeeld, Poeltje dacht na de vierde lekke tuut ook van ze kunnen me wat!

Dus was het geheime wapen in die blubberzooi de groene banden van Woutje. Die banden hadden jaren in het donker gelegen – worden ze extra hard van – en toen hadden de Belgen op ingenieuze wijze de profielkant van de banden op de tube kunnen fabriceren, hetgeen op deze druilerige maar vooral blubberige zondag, waar de regen het zand had weggespoeld waardoor de puntige stenen bloot kwamen, resulteerde dat Woutje nooit van de fiets moest met lek. En Poeltje had daar een abonnement op. Wat moet pappa wel niet gedacht hebben? Zijn de Belgen dom? Niet echt, want juist die dag extra slim. Groene banden, hoe verzin je het? Groene stroom alla, groene kikkers ook, maar tubes? Overigens maar dit geheel echt volledig terzijde; ik rij het komend seizoen met de Colnago op geheel groene banden! Het is maar dat u enzovoort, als u me tegenkomt. Dus jammer maar helaas voor Poeltje en Vosje, volgend jaar dan maar. En, zou ik zeggen, groene banden voor en achter!!

Dan even dit. In de Amerikaanse TV-show 60 Minutes dook dezer dagen de Hongaarse heer en ook nog ex-wielrenner Istvan Varjas op die beweerde dat hij electrische motoren had geleverd aan profwielrenners in 2015. Geluidloos en gewichtloos. De “motoren” moesten 18.000 euro kosten. In dezelfde uitzending was Jean Pierre Verdy, oud-directeur van het Franse antidopingagentschap AFLD, die beweerde dat hij via informanten uit het peloton wist dat twaalf renners uit de Tour van 2015 mechanische doping (=ook doping!) hadden gebruikt. Kijk; dat is nu eens shocking en breaking news. Maar… de heren wisten geen namen te noemen en dus geen bewijzen. Maar het zou best kunnen. We wachten af en gaan de gehele uitslag van de Tour – de heer Froome winnaar – onder de loupe leggen. Degene waarvan u denkt dat ze een motortje in de fiets hadden even doorgeven; de winnaars ontvangen t.z.t. een prijs (een motortje)! De fietsen van Team Sky van Froome waren bij wegingen overigens wel soms 800 gram zwaarder dan gemiddeld, onthulde 60 Minutes, om nog maar even door te roddelen.

Dan doen we het sexuele misbruik bij vrouwelijke wielrenners en het top-boek van Thomas Dekker de verrader wel de volgende keer!

Woutje’s Dugast Rhino / Michelin bandjes, in groen.

Het bericht Groene stroom verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

We gaan het deze keer eens over onze dappere dames hebben. Over Annemiek van Vleuten die, op weg naar goud in Rio, in een greppel schoof en akelig stil bleef liggen. Over Anna van der Breggen die in haar plaats de winst behaalde en over Marianne Vos die na een sabbatical zeer sterk aan het terugkomen is – als haar derailleur haar niet in de steek laat. Niet uitgebreid hoor, maar toch even over de schouder kijken.

Met Annemiek gaat het weer goed. Het is dan ook een erg dappere dodo. Zo lag ze in Rio voor dood in de goot maar zal ze er in 2017 weer vol voor gaan. En ze wil in Tokio in 2020 ernstig revanche. Bovendien sloot ze 2016 toch nog sterk af met de volle winst in de Lotto Belgium Tour en heeft ze dit jaar al de Cadel Evans Great Ocean Tour in dienst van Orica AIS op haar naam staan. Dat komt wel goed!

Olympisch en Europees winnaar Anna van der Breggen – ridder in de Orde van Oranje Nassau! – heeft er voor dit jaar ook weer zin in. Ze werd in Zuid Limburg in het chique Chateau St.Gerlach gepresenteerd in het shirt van haar nieuwe ploeg Boels Dolmans Cycling Team, tezamen met o.a. de huidige wereldkampioen Amalie Dideriksen en Megan Guarnier, winnares van de Woman’s World Tour. Goed nieuws voor de dames; dit jaar staan de Amstel Gold en Luik-Bastenaken-Luik plus TV op het programma, dezelfde dag als voor de mannen. Boels Dolmans is een bedrijf dat “buitenruimten ontwerpt” en heeft een budget van twee miljoen. “Wij werken buiten en de meiden fietsen buiten”, dat is de overeenkomst, zegt eigenaar Erwin Janssen, die met de ploeg een vijfjarenplan heeft. Er zijn elf renners, 5 stafleden en ploegleider is Danny Stam, de ex-baanrenner. Ter vergelijking; de duurste wielerploeg van het moment, Team Sky beschikt over 35 miljoen, heeft 24 renners en 71 mensen op de loonlijst. Anna nog even over de val van Annemiek en haar eigen goud: “Dat ik haar daar zag liggen vond ik verschrikkelijk. Heel erg. Maar ook dacht ik; dan moet ik het maar voor haar afmaken. Moest ik nog wel de concurrentie voor verslaan, maar dat lukte!”

Bij het opnoemen van dappere dames mogen we uiteraard onze enige en echte Marianne Vos natuurlijk niet vergeten! Marianne rijdt dit jaar voor een “duurzaam” team, WM3 Energie. Ook WM3 heeft een vijfjarenplan. Het bedrijf maakt bedrijventerreinen duurzaam, hoe dat dan ook moge gaan. Peter van Tuijl, de eigenaar, koerste ooit ook – zoals iedereen – maar belandde in de eerste de beste koers meteen al in het ziekenhuis. Zeg maar finito. Bij WM3 is het credo “de fiets is een schoon dus duurzaam vervoermiddel en dat past bij ons”. De zevenvoudig kampioen veldrijden – en bijna acht! – Marianne heeft tien ploeggenoten, waaronder o.a. Rotem Gafinovitz uit Israel, Kasia Niewiadoma uit Polen en Valentina Scandolora uit Italie. Wauw! Het budget draait om de 1,5 miljoen. Wij wensen alle dames-coureurs van alle ploegen veel succes en hou het stuur recht!

PS: Gelukkig is het koersen over de Vlaamse wegen weer begonnen. Wie houdt dit jaar de heren Sagan en Van Avermaet een beetje in toom?? Onze landgenoten zijn (nog) onzichtbaar.

Dappere dames? Het lijken wel Super Heroes!

Het bericht Dappere dames verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

IR-lezer Jens van Gestel biedt een Pinarello Dogma afgemonteerd met Shimano Dura Ace aan in de rubriek ‘Tweedehands‘ op IR. Vraagprijs € 1700,-

“Hierbij verkoop ik mijn Pinarello Dogma 60.1 (vorige maand gekocht van iemand maar is te klein voor mij), is voor personen 1,70-1,76m (ik ben 1,80m). Slechts 80 km met gefietst in droog weer en toen tot constantie gekomen dat ‘ie te klein is. Fiets is in uitzonderlijk goeie staat, Dura Ace afgemonteerd, net nieuwe achterband op gelegd.”

Specificaties

Deze fiets staat ook te koop op 2dehands.be.

Interesse?

Neem contact op met de verkoper via: van_gestel_jens@hotmail.com

Jouw tweedehands Italiaan ook via IR verkopen? Dat kan!

Het bericht Te koop: Pinarello | maat 51 verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

Kijk ‘m daar eens door de straten van De Panne flitsen in zijn witte pakje. Bruin kopje, pleister over de neus – niet altijd, wel vaak – (hebben ze ‘m op de neus geslagen?) korte haarcut, lachend, controlerend. En kijk ‘m daar eens op de Muur van Geraardsbergen per ongeluk voorop raken. En hoor hem eens na de koers in drie talen (drie talen!) commentaar geven op het koersverloop. Dat zie ik Nick Viergever nog niet doen. Nee, Philippe is in korte tijd mijn nieuwe idool geworden. Was het eeuwig de oude baas Rik van Looy uit Herentals – en dat blijft hij natuurlijk ook altijd (!), de winnaar van alles, de regelaar, de koning, keizer en admiraal – Philippe is na lang calculeren, beschouwen, inschatten, wikken en wegen mijn nieuwe keizer. Keizer Philippe de Eerste forever!, ook vanwege het feit dat Rik van Looy intussen gestopt schijnt te zijn.

Want Philippe kan er in de recente koersen waaraan hij deelnam wel wat van. Oh ja, ik weet het, we hebben Greg ook nog, da’s waar. De erelijst van Greg is misschien, ook al is-ie korter, imposanter dan die van Philippe. Maar daar zit het ‘m niet in. Want als je de Hoogmis op je naam schrijft… die telt dit jaar voor drie! Het is een elegante coureur die ook wel verliest. En daar gaat het ook om. Bij BMC was hij niet zo gelukkig, maar in het warme Belgische nest van oom Tom bloeide Philippe weer helemaal op. En laten we eerlijk zijn, een coureur in de nationale trui heeft nu eenmaal en streepje voor, al is het maar dat-ie beter opvalt. Nee Philippe is mijn nieuwe man, mijn nieuwe hero, al zal hij de Tour nooit winnen, maar dat kon Rik ook niet. Alhoewel – let op – Rik van Looy wel in 1959 (!) vierde eindigde in Giro en Spanje in het eindklassement en in ’65 derde was in de Giro!!!

OK Philippe zat behoorlijk kapot in Vlaanderen en hij was blij dat-‘ie er was, de achtervolgers kwamen dichter maar hij haalde het dan toch maar mooi. Maar de doorslag gaf toch wel de Amstel Gold. (Bestaat dat bier nog?) Zeer attent, altijd voorin, de controle, de ploeg goed ingeseind en om hem heen, kijken, praten, zich niet in het pak laten steken. Super scherp op alle demarrages, vooral toen Kwiatkowski actief werd. Kwia sprong in de ultieme finale weg als een kat. Philippe aarzelde heel even maar dook als een sperwer op de Pool en vrat ‘m op.

Een mooie renner, die zich na de vijf jaar schaduw bij BMC bij Lefevere aanbod tegen een sterk gereduceerd tarief – korting dus – met een bonusafspraak voor alleen de eerste prijzen. Oh vandaar natuurlijk, een lege portemonnee! Hij is 34 en wil nog twee seizoenen voor Patrick L blijven koersen. Ik kies mijn all time favorite overigens op; hoe zit-ie op de fiets, welke koersen wint-ie, welke verliest-ie, status, looks, scherpte, ploeg, is-ie puncher, kan-ie beetje klimmen, is-ie slim, is-ie aimable, echtgenote (!), maar vooral karakter (Vlaanderen). Hij gaat al heel lang mee. Kijkt u eens naar zijn erelijst. U zult versteld staan!

Dan nog even dit. Had me opgegeven voor Rondemister. Maar na en serieus gesprek met enkele top-rensters (Anna) niks meer gehoord. Onbegrijpelijk.

Het bericht Philippe forever! verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

Een nieuw fenomeen stak ineens bij de nationale kampioenschappen voor de beroeps in Zeddam de kop op. Mijn maat en ik stapten nietsvermoedend het eerste de best cafe binnen met een briefje van tien in de hand om twee pilzen te scoren maar… sorry meneer, besloten feest! Aan de overkant hetzelfde recept; sorry meneer besloten Jumbo sponsorfeest! Asjemenou. De sponsors huren het hele cafe zo maar even af en de echte supporter staat droog. En dat is natuurlijk wel een schande. Natuurlijk heeft de kroegbaas een leuk bedrag ontvangen maar het is en blijft​ ​echt triest en zeker geen reclame voor Jumbo. Als er honderd kroegen op een rijtje zitten geen punt, maar op de Muur van Zeddam – dweilorkest, prima sfeertje – zitten er maar twee. Gelukkig was er een tappunt.
​
Op het moment dat ik dit schrijf is Sinkeldam de nationale kampioen en ook daar omheen heeft de sponsor een veto uitgesproken. Sinkel mag namelijk niet in de fleurige rood-wit-blauwe tricot in de Tou​r​, maar met een bescheiden biesje. Ook hier; schande en geen propaganda voor Sunweb. Ik zou bijna zeggen; weg met de sponsors maar dat kan natuurlijk ook niet​.​ ​M​aar toch, ​de sponsors krijgen wel erg veel praatjes​.

Nee dan de start van de Tour in Düsseldorf. Op elke hoek een Warsteiner met handvat, niks sponsors, twee eur​o​,​​ ​klaar! Bovendien regende het van het begin tot het einde – na de laatste renner werd het droog, echt waar! – zodat om te drinken ​je ​alleen maar je mond hoefde open te doen, bij wijze. Wordt de Tour nog spannend nu smaakmaker Valverde er uit is? Robot Froome staat voorin en rijdt voorin, omringd door zijn trouwe vazallen. De dagen en bergen zullen het ons leren. Valverde is intussen al aan het revalideren en zal, zo heeft hij al gezegd, terugkomen. Quintana ​valt op dit moment nog tegen, de andere vlieggewicht Contador ​haakt ook af. Dan vertrouwen we maar op Aru en Bardet, al heeft Aru veel vrienden verloren met zijn onsymphatieke demarrage.

​En winnen we nog een ritje? Voor Dylan zal het niet gaan meevallen met Kittel, Greipel, Colbrelli (ja ja !), Swift en Bouhanni, maar ja, hoop doet leven en snel is-ie wel behalve in ‘s-Heerenberg! ​Heel spijtig is dat ​onze ​vechtjas ​Robert, die ​een mooie tweede plek wegkaapte, intussen ook al thuis in de leunstoel zit. ​En nog spijtiger dat Ritchie de bocht en nu ook de boot miste. Ik denk zeker dat vooral hij en Bardet de robot serieus hadden kunnen aanvallen. We gaan het zien. Er komen nog zeer pittige bergtochtjes. Wedden om een biertje in de sponsor Jumbo-bar dat Froome de Tour net niet gaat winnen? Hij zit net te veel te stampen en te boksen als het steil gaat. Ik zeg; een mooie vroege vlucht gaat hem de das om doen. Proost!

Het bericht Het sponsorcafé verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

IR-lezer Harrie Vendeloo biedt een Pinarello Dogma 60.1 frameset aan uit 2011 in de rubriek Tweedehands op IR. Vraagprijs: 850 euro.

“Frame uit 2011. Geen kopie! Voor mij net iets te groot gebleken en snel een kleiner frame gekocht. Kan er eindelijk nu afstand van doen. Het frame is vrij van schade en zichtbare gebruiksporen. Alleen op de zadelpen zijn sporen van gebruik te zien. Inclusief voorvork, stuurpen en carbon bidonhouders. Vraagprijs €850,–“

Interesse?
Neem contact op met de verkoper via: 0612880545

Jouw tweedehands Italiaan ook via IR verkopen? Dat kan!

Het bericht Te koop: Pinarello frameset | maat 53 verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

IR-lezer Hans de Vries biedt een stalen Battaglin frame aan in de rubriek Tweedehands op deze site, maat 60. Vraagprijs 950 euro.

“Prachtig klassiek stalen Battaglin Marosticana raceframe. Gloednieuw gebouwd in 2016 door Officina Battaglin. Columbus SL buis met microfusie gesoldeerde en verchroomde lugs. maat 60 cm C-T gemeten. Inclusief Campagnolo Record balhoofdstel. Kijk op de site van Battaglin. Het frame Is opgebouwd geweest maar heeft geen enkele beschadiging. Helaas is het net iets te groot voor mij, dus ga ik een kleinere maat bestellen. Nieuwprijs is € 2069,- Vraagprijs € 950,-“

Interesse?

Neem contact op met de verkoper via hdv1958@gmail.com

Jouw tweedehands Italiaan ook via IR verkopen? Dat kan!

Het bericht Te koop: Battaglin frame | maat 60 verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

Sinds mei 2017 is Brakeaway de exclusieve importeur voor Parentini fietskleding in Nederland. Een mooie gelegenheid voor IR om er enkele malen op de fiets op uit te trekken met een setje fietskleding van dit Italiaanse merk.

Parentini is misschien niet zo bekend in Nederland als ‘grotere’ namen zoals Castelli, Nalini, Giordana of Sportful, toch is het familiebedrijf in Italië een bekende naam. Het timmert daar al sinds 1976 aan de weg. Zo maakte Parentini in het verleden de fietskleding van Colnago.

Marktleider voor custom kleding in Italië
In thuisland Italië is Parentini marktleider voor gepersonaliseerde wielerkleding voor winkels, fietsclubs en professionele raceteams. Als klant kun je dus fietskleding met je eigen ontwerp of logo door het bedrijf laten fabriceren. Het ontwerpen en uitvoeren van de designs en het bedrukken van de stoffen doet Parentini in eigen huis.

Wat testte IR?
Breakaway stuurde IR een raceshirt met korte mouwen en een bijbehorende bibshort, beiden uit de ‘custom’ Team Kledinglijn van Parentini. Hieronder mijn ervaring met beide kledingstukken.

Team Race.2 Lycra Anatomic Bib Short
Wat meteen opvalt bij deze fietsbroek is de pasvorm. Het woordje ‘anatomic’ zorgt daarvoor. Als je de broek aantrekt dan lijken vooral de bretels als je rechtop staat vrij strak te zitten. Dat is echter met opzet zo gedaan. Deze broek heeft namelijk een voorgevormde, anatomisch kromming. Zodra je op je racefiets gaat zitten, in voorovergebogen houding, verdwijnt dit gevoel en zit de broek perfect. Hij sluit dan mooi strak aan op de huid. De pijpen kruipen tijdens het fietsen dankzij de gripperstrip aan de binnenzijde niet omhoog. De uitstekende pasvorm maakt dat de broek comfortabel zit. De broek voelde in combinatie met mijn zadel (San Marco, gedeeltelijk leer en gedeeltelijk kunstof) wel ietsjes ‘glijerig’ aan. Zeker niet onoverkomelijk en dit verschilt natuurlijk ook per zadel.

Zeem zonder fratsen
De ‘C6-HT Elastic Carbon’ zeem draagt verder bij aan het hoge draagcomfort. Het viel mij op dat die vrij dun is en minder voorgevormde ‘kussentjes’ en sleuven heeft dan ik bij andere merken vaak tegenkom. Toch fietst en zit de zeem erg prettig. Je voelt ‘m eigenlijk nauwelijks en hij is snel weer droog. Ook na enkele wasbeurten voelde de zeem nog als nieuw. Speaking of: de wasinstructies staan als opdruk vermeld op de achterzijde van de bretels, dat scheelt weer een waslabel dat mogelijk kan gaan irriteren.

Moderne snit en materialen
Je merkt dat dit een modern afgewerkte fietsbroek is: hij is mooi ‘aero’, met weinig dikke stiksels en naden. De stiksels waarmee de zeem is vastgenaaid aan de broek, in het kruis, ogen zelfs wat minimaal (enkele steek) maar ik ga ervan uit dat ook dit gedaan is om het draagcomfort te vergroten en dit op langere termijn geen problemen zal opleveren. Verder sluiten de pijpjes bijna naadloos aan op de huid. De van perforatie voorziene bretels laten zweet, vooral op het rugpand, goed door. Die bretels zijn voldoende breed en gaan daardoor niet irriteren. Het rugpand heeft geen voorziening om een zendertje te herbergen, maar dat zal voor de meeste gebruikers geen probleem zijn.

Team P-RACE Shirt
Het Team P-RACE shirt vormt een mooie combinatie met de short. Ook hier is het draagcomfort hoog vanwege de uitstekende pasvorm. Uiteraard is het van belang dat je de juiste maat kiest. In tegenstelling tot veel andere Italiaanse merken fietskleding hoef je de kleding van Parentini geen maat groter te kopen dan je normaal draagt. Anders gezegd: een XL is gewoon een XL etc. In de juiste maat sluit het shirt mooi strak aan op je lichaam. Het shirt blijft mooi zitten tijdens het fietsen en schuift nauwelijk omhoog dankzij de gripper aan de onderzijde.

Hoge boord, hoge achterzakken
De twee dingen die me direct opvielen tijdens het fietsen: het shirt sluit wat hoger dan de meeste andere shirts in mijn fietsgarderobe. Daar heb ik echter geen last van ondervonden. Daarnaast is het formaat van de drie achterzakken prettig. Ik kon probleemloos mijn bike-essentials (iPhone 6 Plus, reservebandje + bandenlichters, huissleutel en beschermkapjes voor mijn schoenplaatjes) meenemen. De zakken zijn ook lekker hoog waardoor alles goed binnenboord blijft, al zorgt dat er wel voor dat je iets meer moeite moet doen om bij je spullen te komen.

Licht en luchtig
Het Team P-Race shirt is gemaakt voor warme fietsdagen. Transpiratie wordt goed afgevoerd en de stof ademt prima en droogt snel dankzij het K-Dry materiaal. De smalle, kunststof rits is licht en gaat soepel open en dicht. Hij blijft ook mooi plat tegen tijdens het dragen op de fiets en ‘bobbelt’ dus niet. De gebruikte stof is zo dun dat er nauwelijks verschil is tussen je blote arm en de rand van de mouw. Dat ziet er dus letterlijk heel ‘strak’ uit.

Team uitstraling
Persoonlijk vind ik de kleurstelling en het ontwerp van de ‘standaard’ uitvoering van dit shirt (twee tinten rood, wit en zwart) heel geslaagd al zullen de meningen daarover verschillen. Samen met de bibshort die ook bedrukt is op de pijpen, geven ze dit setje een professionele teamlook. Ik houd daar wel van. Ook het lettertype van Parentini en het logo kunnen mij bekoren. Het shirt en de broek die ik opgestuurd kreeg wijkten overigens qua kleur en ontwerp iets af van de afbeelding op de website van Breakaway. Vooral het gemis van de fraaie Italiaanse tricolore striping op de achterzijde van het shirt is natuurlijk een gemis, al zit er gelukkig nog wel een klein stukje in de nek ;-)

Conclusie: aanrader
Zelf had ik nog niet eerder gereden in fietskleding van Parentini. Ben je echter op zoek naar een setje zonder fratsen dat comfortabel zit en een fraaie uitstraling heeft dan kan het geteste shirt en de bib short aanraden. Mooie, lichte materialen, een nette afwerking, uitstekende vocht- en warmteregulerende eigenschappen: dit setje heeft het allemaal. Tel daarbij de vriendelijke prijzen op en ik kan niet anders concluderen dan dat de kennismaking met Parentini een zeer geslaagde is.

Voor- en nadelen op een rijtje

• Uitstekende pasvorm van broek en shirt
• Hoog fietscomfort van broek en shirt
• Moderne, technische materialen
• Professionele look and feel
• Goede prijs/kwaliteitverhouding
• Bibshort zit iets strakker dan normaal als je niet op de fiets zit

Facts and figures

Parentini Team Race.2 Lycra Anatomic Bib Short:

• 100% handgemaakt in Italië
• Verkrijgbare maten: S / M / L / XL / XXL (maat XXL getest)
• Adviesprijs: 74,95 euro
• Meer informatie

Parentini Team P-RACE Shirt:

• 100% handgemaakt in Italië
• Verkrijgbare maten: S / M / L / XL / XXL (maat XL getest)
• Adviesprijs: 64,95 euro
• Meer informatie

Het bericht Review: Parentini fietskleding verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

In september is de 20-jarige Puck Moonen de gelukkige om een maandje te mogen shinen op IR. Ze rijdt dan wel geen Italiaan (Ridley) maar who cares met zo’n snoetje. As always: enjoy! (Meer moois op miss Moonen’s Instagram account).

Miss van de maand gemist?

Geen nood: je vindt ze allemaal in de rubriek Belle Donne op IR.

Nóg meer missen? Lees Bici & Donne!

Op Bici & Donne, het Flipboard e-magazine van IR over dames en hun Italiaanse racefietsen, kun je je gratis abonneren. Je kunt het – net als IR Magazine (ook gratis) – bekijken op al je mobiele apparaten of in je webbrowser.

Het bericht Miss september 2016 verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

En na een saai begonnen tour met een attractief einde en een voorspelde winnaar plus – geeuw – opvul-commentaar van Wuyts en De Cauwer. gaan we dan nu weer van start met de Vuelta, doorgaans de taaiste van de drie grote ronden. Lange, stoffige wegen, minder grote namen, een vreemde start in Frankrijk (?) maar tegen het einde gelukkig de Angliru, de omval-col die nog voor commotie en veranderingen in het klassement kan zorgen.

De Tour was voor onze jongens overigens wel geslaagd. Uit een groot veld wisten Bauke en Dylan twee etappes te pakken, Bauke op solo, Dylan met een laatste almachtige supersprint. Hij werd in de Binck Bank nog maar tweemaal vierde, wat is er aan de hand? Bijzonder spijtig was dat één van mijn favorieten, Ritchie Porte door een val het circus moest verlaten.

Goed de Vuelta. We starten merkwaardigerwijze in Nîmes. Mooie stad stad daar niet van, het carree, de arena, maar Nîmes, enfin het zal gaan om vriendschapsbanden en geld, dat laatste is zeker. Alberto (34) neemt afscheid na de ronde. Hij heeft uiteraard een enorme staat van dienst, winnaar alle grote ronden, maar kende ook pech en domme tegenslag. Hoe vaak hebben we ‘m niet naast de ploegleiderswagen zien staan balen/simmen, al dan niet in verband gewikkeld? Alberto gaat voor een mooie plek in het klassement en zet er dan een punt achter. Ik zeg; hij wordt vierde.

De favorieten. Tja robot Froome – die best een aardige sociale kerel schijnt te zijn, zegt men binnen de ploeg – heeft de beste papieren. Hij heeft een goede ploeg met Woutje Poels en zal er voor gaan in zijn onmiskenbare benen-uit-elkaar-schokkende-schouders-koffiemolen-verzet-stijl. Hij maakte alleen geen leuke opmerking over onze Tom; die moest pampers bij zich hebben in de koers. Wellicht Afrikaans-Britse humor. Merckx en Lemond zijn by the way geen fan van de Brit. Beiden vinden dat hij zich te veel focust op de Tour en zich verder als coureur niet manifesteert. De kritiek raakt Froome niet. Hij wil volgend jaar in het rijtje van de vijfwinnaars – Anquetil, Merckx, Hinault, Indurain – komen en wellicht meer. Armstrong is hieruit weggevallen.

Sterke mannen die het Froome lastig kunnen gaan maken in Spanje zijn Bardet van AG2R en Barguil van Sunweb. Ik zie zo maar helaas geen Spanjaard in de top terecht komen behalve Alberto. Spijtig is dan ook dat Landa ontbreekt bij Sky, de gemakkelijke winnaar van de ronde van Burgos. Heerlijk die intriges tussen hem en Froome, wie klimt het best, kan ik voor mijn eigen kans rijden, krijg ik dan niet ‘s avonds op de falie, komt er een mooie ploeg voor mij? En zo meer. Maar de super-populaire Landa is wel de rijzende ster in Spanje. Aru is toch wel in de Tour te veel in de slaapmodus gebleven en voor Adam Yates is het net nog een treetje te hoog. Sluipende outsider is Nibali, als-ie zijn (klim)vorm te pakken krijgt en zijn hoog contract wil waarmaken. Quintana, de winnaar van verleden jaar, is uit vorm en doet niet mee.

Maar… dan hebben we nog drie vaderlandse ijzers in het vuur. Natuurlijk top-favoriet Steven Kruijswijk, laat ‘m maar schuiven (pardon?), hij is gebrand op resultaat en dat gaat lukken. En dan kan het ook wel eens de ronde van Kelderman worden als-‘ie zijn dagen heeft. Hij kan prima bijblijven en goed rekenen. Maar het meest ga ik onze eigenste Tilburgse Sammetje Oomen volgen. Kwam hem jaren geleden tegen op een trainingskamp in Dinant toen hij nog amateur was. Zijn pa zei toen al “hij klimt verrekteste goe”. Sam debuteert in de ronde, evenals Lennard Hofstede van Sunweb.

Dus wellicht Oranje (bijna) boven in Madrid. Zondag 10 september weten we meer.

Het bericht Oranje Vuelta? verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.

Eerst nog het WK in het mooie Noorse Bergen. Nou ja die Sagan! Die wordt volgend jaar gewoon weer wereldkampioen hoor. Daar staat geen maat op. Op die manier geef je jezelf wel lekker salarisverhoging, en terecht! Wat werd daar overigens knetterhard gereden zeg. Zo’n junior Thomas Pidcock rijdt 45 km in het uur. Daar moeten wij eerzame trimmers nog maar eens goed naar kijken. En niet te vergeten ons super trainingsbeest Tommie en slimme Chantal, die dacht als ik demarreer moeten de anderen wel afstoppen! Tien punten!

Dan nog even de Vuelta. Wat wel heel erg opviel; het gedrag van de voltallige Sky-ploeg. Niet alleen dat ze na een ontsnapping van een leuke groep renners de laatste dertig kilometer massaal aan de kop gingen sleuren waardoor de poging teniet werd gedaan, jammer maar weer eens helaas, maar ook dat ze met hun enorme kapitaal nu al zeer talentvolle jonge renners aankopen. En dat blijft niet onopgemerkt in de media en bij de commentatoren. Want een dergelijke kwalitatieve hegemonie zal funest blijken te zijn voor de wielersport. Opvallend; nooit een renner van Sky mee in een kopgroep, zodat ze nadien als gehele ploeg zonder excuus kunnen gaan jagen.

Het gaat daar met Sky de kant op van de superieure oliegeld-voetbalclubs; Manchester City (veruit de duurste club), Real Madrid, Manchester United, Bayern Munchen, PSG en uiteraard Barcelona. Deze zes clubs steken er financieel met kop en schouders boven uit en de rest heeft het nakijken. Sportieve rivaliteit? Nee het opkopen van kwaliteit. En dat gaat er bij Sky ook al zo aan toe, de winnaar van de Ronde van de Toekomst, het Columbiaanse toptalent Egan Bernal is intussen al ingelijfd. Ik zeg: Sky draait de wielersport de nek om.

Ondertussen genieten op Eurosport van de Italiaanse najaarswedstrijden op werkelijke schitterende parcoursen. Ruoto d’Oro; Tivani, Coppa Sabatini; Pasqualon, Emilia; Visconti – mooie klim door de bovenstad – , Bequelli; Sanchez (oei!), Tre Valli; Geniez en Milano – Torino; Rigoberto Uran die sterk wegsluipt. Wielersport voor liefhebbers. En dan heb ik Lombardije nog niet eens genoemd.

En dan effe serieus; wat kan die Henk van den Anker voorspellen zeg. Ik zei Contador wordt in de Vuelta vierde. Juist, da’s knap!

Het bericht Peter de Grote verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.